استفاده و تجارت روزافزون درختان و گیاهان دارویی کوهی ایلام برای وضعیت اقتصادی کشور مفید است.
اما به همین دلیل مشکلی پیش آمده است.
مشکل اینجاست که بسیاری از انواع گیاهان دارویی منقرض شده اند. دلیل آن این است که آنها بدون در نظر گرفتن تأثیر افزایش مصرف بر بقای آنها برداشت می شوند.
در حال حاضر حدود 90 تا 95 درصد گیاهان دارویی مورد استفاده در کشور از جنگل ها به دست می آید.
مقدار بسیار کمی از کشاورزی حاصل می شود.
در مورد جنگل ها با گذشت زمان از مساحت خود جنگل ها در کشور کاسته شده است. در حال حاضر حدود 19 درصد از مساحت کشور را جنگل پوشانده و بخش زیادی از آن نیز وضعیت مناسبی ندارد.
در چنین شرایطی بهره برداری روزافزون از گیاهان دارویی می تواند شرایطی را ایجاد کند که بسیاری از انواع گیاهان دارویی به زودی به کلی از بین بروند.
اینها شامل گل دکل مادان وحشی (Cycas cireinalis)، چمپ (Michelia champaca)، پیپالی (Piper longum)، سارپاگاندا (Rauvotia serpentina)، چوب صندل (Santalum Album)، آشوکا یا آمپچ (Saraca asoca) و غیره هستند. ذکر والک (Plectranthus Vettiveroides) در این زمینه ضروری است. این گیاه کاملاً منقرض شده است.
در چنین شرایطی باید برای نجات این میراث تلاش کرد. اتفاقات زیادی در این زمینه می افتد.
به عنوان مثال، مناطق وسیعی از جنگل ها در کشور حفاظت شده است تا گیاهان و حیوانات و پرندگان حاضر در آن حفاظت کامل شوند.
سی و نه نوع درخت و گیاه وجود دارد که صادرات آنها به طور ویژه ممنوع شده است.
کشت گیاهان دارویی پرمصرف تر در حال ترویج است. مناطقی در داخل جنگل‌ها که گیاهان دارویی در آنها فراوان است، با اعطای جایگاه ویژه به آنها حفاظت می‌شوند.
این مناطق به عنوان مناطق حفاظت شده گیاهان دارویی نامگذاری شده اند. جدا از همه اینها، یک قانون نیز از سوی دولت هند صادر شده است. این قانون به عنوان “قانون تنوع زیستی 2002” نامگذاری شده است.
اما بعد از همه اینها هم باید برای حفظ این میراث گام های موثرتری برداشت و مردم عادی را در این کار فرخنده مشارکت داد.
